3. Noord en Zuid-Thailand

CHIANG MAI (N-THAILAND)
Na een lange busrit van Sukhothai naar Chiang Mai kwamen we terecht in een ware oase van rust. Hier hadden we voor het eerst het gevoel dat we echt voor een langere periode op één plek wilden blijven. In vergelijking met Bangkok hangt er In Chiang Mai, en ook de rest van N-Thailand, een veel relaxtere sfeer. Hier komen backpackers die ook daadwerkelijk iets willen zien van het land wat het een stuk leuker maakt voor ons, daarnaast is er ook genoeg mogelijkheid om uit te gaan of gewoon een biertje te drinken. Chiang Mai kenmerkt zich door een oud centrum, omgeven door stadsmuren en ligt centraal voor (meerdaagse) trips naar andere steden in noord-Thailand.

Voor we aankwamen in Chiang Mai hadden we een, op het oog gezien, leuk en goed uitziend guesthouse gevonden. Eenmaal daar, bleek dit guesthouse het meest onvriendelijke en chagrijnige personeel ooit te hebben. De volgende ochtend besloten we daarom ook om zo snel mogelijk onze biezen te pakken en op zoek te gaan naar een ander hostel. Helaas bleek het een na het andere hostel vol te zitten, of ver boven ons budget te liggen. Uiteindelijk kwamen we terecht bij Kasalong: oorspronkelijk een eettentje dat sinds enige tijd ook een aantal kamers verhuurt voor een lage prijs. De kamers waren zeer klein (een private twin room van 5m2; net niet genoeg voor een twijfelaarsmatras, een nachtkasje en onze backpack). In eerste instantie wilden we hier dan ook maar 1 nacht blijven om daarna iets goeds te vinden. In dit guesthouse troffen we echter het andere uiterste aan qua personeel, namelijk drie zeer vriendelijke Thaise mevrouwtjes, een leuke buurvrouw (de kapster) en buurman (the voice of Thailand en ‘touroperator’). S’avonds bleven we lang bij het personeel zitten om samen wat te drinken en eten. We hadden het hier zo naar onze zin dat we besloten om de kleine kamer voor lief te nemen en hier te blijven.

Na drie weken Thailand bleken we, sneller dan verwacht, tempelmoe te zijn en besloten we om een dagje totaal iets anders te doen. We zijn daarom naar de “Chiang Mai Zoo” gegaan. Dit is een inmens grote dierentuin waar je in principe de hele dag kan rondlopen. Binnen de dierentuin was er dan ook een mogelijkheid om je te verplaatsen met een golfkarretje, deze optie paste echter niet binnen ons budget. Toen we eenmaal met volle moed aan de tocht begonnen waren en een paar toeristen in een golfkarretje voorbij zagen komen , staken we voor de grap onze duim omhoog om te liften. Twee Poolse dames stopten en vonden het leuk dat we de rest van de tijd mee gingen.

Na een relaxte dag, die in het teken stond van back-uppen van de foto’s en een globaal reisplan uit te stippelen voor de komende dagen, besloten we om samen met twee andere Nederlanders naar een avondje ‘Muay Thai’ (Thaiboksen) te gaan. Het was bizar, in positieve zin, hoe dicht je bij het gevecht kon komen. De enigste regel bleek te zijn dat je niet de ring zelf mocht betreden. Ook konden we gewoon backstage lopen en met de boxers op de foto gaan, net voor of na een gevecht. Eddo kon zijn nieuwsgierigheid niet in bedwang te houden en besloot op de ring te klimmen om een video te maken.

De dag erop besloten we oer Hollands de stad per fiets te verkennen en een aantal (moeten het toegeven) prachtige tempels te bezoeken. Na een aantal dagen op noodles geleefd te hebben en in het bijzonder na 3 weken Thais voedsel, hunkerden we naar echt westers, vettig voedsel. We besloten daarom om de beste Burgertent van Thailand te bezoeken: Rock me burger! Godsamme, wat was die dubbele beefburger, met alles erop en eraan lekker!

Heel vroeg in de ochtend hadden we de wekker gezet om de hoogste berg van Thailand en het nationaal park eromheen (2600 meter hoog) te bezoeken. We huurden een scootertje, of ja dat ding zou in Nederland als motor bestempeld worden, want die kon 140 km/h en kon met gemak de berg op. Op het begin was het vrij eng om op de scooter te stappen en je een baan te wagen door de Aziatische verkeerschaos, in combinatie met het links i.p.v. rechts te rijden. Eenmaal gewend daaraan te zijn, was het echter een heerlijk gevoel van vrijheid om daarop te rijden en op de scooter door het nationaal park te rijden was indrukwekkend. In het nationaal park bevinden zich naast het hoogste punt van Thailand ook twee chedi’s (soort van tempels) ten ere van de koning en koningin van Thailand en verschillende watervallen. Het enigste minpuntje van de dag was de inschatting van het brandstofverbruik. De scooter bleek bergop met hellingen van 20% toch iets meer brandstof te verbruiken dan op vlakke gedeeltes. Dit met als gevolg dat we 4 km voor de top van de berg onze scooter langs de kant moesten zetten, met een zo goed als lege tank, en het laatste gedeelte hebben gelopen. Gelukkig hadden we geen brandstof nodig om naar onder te rijden en reden we in zijn vrij naar het eerst volgende tankstation.

Verder maakten we in onze periode in Chiang Mai op een bijzondere manier kennis met de Thaise cultuur. We bezochten de night market en sunday market. De sunday market was wel 4 kilometer lang en er was werkelijk alles te koop. Om 6 uur s’avonds hoorden we ineens een vreemd soort muziek wat we niet konden plaatsen en iedereen op straat draaide zich ineens dezelfde richting op en hield hun hand op de borst, het bleek het volkslied te zien wat tweemaal per dag op alle openbare plekken ten gehore wordt gebracht. Tevens maakten we in ons guesthouse kennis met de Thaise keuken. De dames van ons hostel lieten ons regelmatig dingen uitproberen en we mochten zelfs een keer met de staff mee barbecueën.

PAI (N-THAILAND)
Onze eerste meerdaags bestemming vanuit Chiang Mai was Pai, ook wel bekend als de hippiestad van Thailand. We hadden onze backpack achtergelaten in het hostel en zijn met onze kleine rugzak op reis. De busreis naar Pai wordt gezien als een helse rit bergopwaarts met veel gaten in de weg en de een na de andere S-bocht. Wij waren dan ook blij dat we beiden geen last hebben van wagenziekte. Nadat we een hostel hadden gevonden, een aantal koppen koffie achterover hadden geslagen, besloten we een fiets te huren om een aantal bezienswaardigheden in de omgeving te bezichtigen, waaronder de “Big White Buddha” op de top van de berg.

In eerste instantie hadden we het plan om de volgende dag om 7 uur te vertrekken richting de Pai Canyon (14 km berg op, berg af). Helaas weerhielden een aantal hanen met ADHD, die de hele nacht door kraaiden, ons van dit awesome plan. Rond 9 uur stonden we toch maar op en hebben we bij een informatiekantoor geïnformeerd hoe we het beste naar de Pai Canyon konden lopen. Al snel bleek dat lopen geen optie was en besloten we de trip per mountainbike af te leggen. Eenmaal daar aangekomen snapten we al snel waarom ze het de Pai Canyon noemen: een groot natuurgebied met prachtig uitzicht, stijle rotsformaties en kliffen. Veiligheidsvoorschriften hebben hier in Azië echter een heel andere betekenis dan zoals wij in West-Europa gewend zijn. Er staan geen hekken of paaltjes en je kan op sommige paden van nog geen halve meter breed, zo 50 meter naar beneden vallen.

CHIANG RAI (NOORD-THAILAND)
Naast Pai hebben we ook een tweetal dagen Chiang Rai bezocht. Het enige bestaansrecht van de stad bleek helaas de ‘’White Temple’’ te zijn. Er zou ook een mooi authentiek dorp zijn die bekend staat om de langnekken (vrouwen met wel 25 ringen om de nek). Het bleek echter dat dit volledig in scene is gezet voor het toerisme en we besloten dit dan ook niet te bezichtigen. Eenmaal aangekomen bij de White Temple keken we onze ogen uit. Het speciale aan deze tempel was dat deze helemaal in het wit is gebouwd en veel witte mozaïek bevatte, het leek daarom ook net alsof je je midden in het sprookje van Sneeuwwitje bevond.

VAN NOORD NAAR ZUID (per trein(en), bus, ferry & tuk-tuk)
Na vier en halve week Thailand hadden we het grootste deel van het land eigenlijk al gezien. Aangezien we de internationale vliegtickets al vast hadden liggen, zijn we gaan nadenken wat we de laatste week wilden doen. We hadden drie opties voor onszelf bedacht, namelijk: Cambodja, Laos of een eiland in Zuid-Thailand. Rekening houdend met reisdagen zouden we een week overhebben. We vonden dit een te korte tijd om een nieuw land te bezoeken en besloten daarom om een weekje te chillen op een eiland. Zuid-Thailand heeft veel eilanden en elk eiland heeft zijn eigen bijzonderheden. Wij wilden een eiland waar we genoeg sportieve activiteiten konden doen, mooie stranden had en ook geschikt was om uit te gaan. We besloten daarom te kiezen voor Koh Phangan: het twee na grootste eiland van Thailand, met een nationaal park, zeer mooie stranden en ook bekend staat om de Fullmoonfeesten.

De reis van Noord- naar Zuid-Thailand begon op 6 februari. Als eerste namen we een nachtslaaptrein van Chiang Mai naar Bangkok van circa 15 uur. Ook deze reis was een ervaring ansich. Een soort dormroom met 40 bedden, zo konden we onze treincoupé het beste omschrijven Vanaf 8 uur s’avonds kon je stoel door een medewerker om worden geklapt in een slaapbed. We besloten eerst even een stukje rond te gaan lopen door de trein. Al snel bleek dat de deuren naar buiten toe gewoon open konden. Vanaf de trappen van de coupédeur hadden we een prachtig uitzicht op de zonsondergang en dat leverde mooie foto’s op met de Gopro. De volgende ochtend arriveerde we rond 5 uur in Bangkok. Daar aangekomen bleek dat de eerstvolgende aansluitende trein richting Zuid-Thailand pas om 8 uur s’avonds reed. We besloten daarom onze backpacks op het treinstation te droppen om onder andere het Grand Palace in Bangkok te bezichtigen. Brak als we waren, omdat slapen in zo’n trein moeilijk gaat, stapten we s’avonds opnieuw de trein in voor een lange rit richting het zuiden (Surathani). Vanuit Surathani moesten we vervolgens nog de bus richting de pier pakken, een ferry richting het eiland en een tuk-tuk naar onze dikke bungalow met uitzicht op de zee. Je kunt je voorstellen dat we kapot waren..

KOH PHANGAN (ZUID-THAILAND)
Het eiland koh phangan is grotendeels te verdelen in twee delen. Het noorden is ideaal om te relaxen en/of sportieve activiteiten te doen om vervolgens in het zuiden de fullmoon-feesten mee te maken. Onze bungalow in het noorden van het eiland was op nog geen 5 minuten loopafstand van de zee, aan een van de mooiste stranden van heel Thailand. Ook hebben we in het noorden regelmatig een mountainbike gehuurd om op het eiland rond te crossen en te genieten van een prachtig uitzicht om vervolgens aan het eind van de dag, helemaal kapot een lekkere massage te krijgen met een fruitsmoothie aan het strand. Verder hadden we ons aangemeld voor een snorkeltrip rondom het eiland. We zagen prachtige koraalkliffen en vele soorten vissen. Eddo vond het nog mooier dan het snorkelen in Curaçao. Helaas werkte net op dit moment de Gopro niet mee. Op het zuiden van het eiland zijn we neergestreken in Phangan’s litle Britain, een basic guesthouse met maf, doorgesnoven en hardrock Brits personeel waarmee we regelmatig een flesje rum hadden gedronken. Daarnaast hebben we in het zuiden de bekende “Half moon party” bezocht, een soort groot dance festival met verschillende podia en voldoende eet- en drinkgelegenheden.