4. Hongkong, het Manhattan 2.0

Rond half 5 kwamen we 17 februari s’ middags aan in Hongkong. We merkten direct dat Hongkong westers is, daar alles zowel in het Engels als in het Chinees aangegeven stond en zowat iedereen uitstekend Engels sprak. We pakten de bus richting de Nathan Road, het centrum van Hongkong, waar ons hostel zich bevond. Toen we de bus uitstapten kwamen er van alle kanten proppers op ons af om ons een hostel aan te smeren. Na tichtig keer ‘nee’ gezegd te hebben bleven ze doordrammen en besloten we zo snel mogelijk weg te lopen, op zoek naar ons hostel. Niet wetende dat ons hostel zich blijkbaar achter die groep proppers bevond. Ons hostel was onderdeel van de ‘Chungkin Mansion’, een flatgebouw met 17 verdiepingen onderverdeeld in meerdere segmenten, met daarin tientallen hostels. Nadat we ingecheckt hadden, verkenden we de stad. We stonden versteld van alle wolkenkrabbers. Het was werkelijk waar Manhattan 2.0 .

In Thailand hadden we genoeg gebouwen gezien en afgelopen dagen was qua reizen zwaar: s’nachts ergens aankomen en dag later midden in de nacht weer vliegen. We besloten onze eerste dag in Hongkong daarom een andere invulling te geven. We hadden wat rust nodig en Hongkong is druk/groot. Daarom gingen we naar een groot park (Wet Land Park) aan de rand van de stad om daar van de natuur te genieten. We namen onze mp3 speler mee, kochten lekkere broodjes en pakten de metro naar het park. In dit park vonden we een prachtig landschap en zagen we verschillende dieren. We raakten aan de praat met een Engels docent uit Hongkong. Hij wilde ons graag een keer e.e.a. van de stad laten zien en samen wat typisch Chinees gaan eten. We wisselden onze nummers uit. Achteraf hadden we helaas geen tijd daarvoor, omdat we maar een paar dagen in Honkong verbleven. Aan het einde van de dag gingen we terug richting het centrum, liepen we wat rond en gingen we ergens wat eten. Vervolgens zochten we een strategisch plekje op om in de Victoria Harbour de Sympohony of Lights te bekijken: de grootste gratis lasershow ter wereld geprojecteerd op de indrukwekkende skyline van Hongkong. Zeer indrukwekkend…

Het idee om de volgende dag vroeg op te staan zat er niet in, omdat we vergeten waren de mobiel te verzetten naar de goede tijdzone (een uur later). Ietsje later dan gepland liepen we richting de Avenue of Stars, de Aziatische walk of fame. Bruce Lee, Jackie Chan & Jet Li hadden de eer om met ons op de foto te mogen. De rest kenden we niet. Daarna pakten we de metro richting een ander eiland (Lantau Island) om naar de Victoria Peak te gaan. We wilden richting de peak met de oeroude ‘Peaktram’. Deze had echter een wachtrij van 2 uur, waardoor we besloten om de publieke bus naar de Peak te pakken. Toen we eenmaal boven waren aangekomen hebben we vanuit het Bubba café onder het bourgondisch genot van een biertje genoten van het uitzicht op het centrum van Hongkong. Hierna gingen we de toerist uithangen: foto’s maken van het uitzicht en rondlopen rondom de Victoria garden (een hike rondom de peak). In het begin van de avond moesten we snel terug richting het centrum, omdat we graag de Chinese New Year parade mee te maken. We genoten van de optocht en stonden versteld van hoe uitbundig nieuwjaar gevierd werd. Het voelde ook best apart, in positieve zin, om twee keer binnen anderhalve maand tijd nieuwjaar te vieren. En dan ook nog eens te bedenken dat nieuwjaar in China 8 dagen duurt...
Op tripadvisor lazen we over een van de mooiste hikes rondom Hongkong: Lions Rock Mountainhike. Schaal 4 op 5 qua zwaarte, maar eenmaal op de top een prachtig uitzicht op heel Hongkong. De hike duurde in total 4-5 uur maar was meer dan de moeite waard. Het was een van de mooiste hikes tot nu toe. Midden tussen de bergen, vlak langs de afgrond lopend waardoor je 180 º view had. Eenmaal op de top keken we onze ogen uit en toen zagen we pas goed hoeveel wolkenkrabbers Hongkong wel niet heeft. Tijdens deze hike merkten we dat onze conditie stukken was verbeterd ten opzichte van het begin van onze reis. Dit was een mooi moment. S’ avonds stond de vuurwerkshow op het programma. De grootste en dikste vuurwerkshow die we ooit hebben gezien. Niet geheel verrassend voor het land waar al het vuurwerk van afkomstig is…

Op de laatste dag, die uiteindelijk niet de laatste dag bleek te zijn, wilden we vroeg uitchecken om richting Disneyland te gaan. In verband met de veel te hoge hoge prijzen, zouden we de laatste nacht op het vliegveld doorbrengen (Hongkong tijdens Chinees nieuwjaar; >130 euro voor 1 nacht). Voordat we echter waren uitgecheckt, de juiste bus hadden gevonden en onze baggage op het vliegveld hadden gestald, was het al half twaalf. Een dagje Disneyland had daarom weinig nut meer. We zochten daarom uit wat we nog meer konden doen en besloten per ferry wat eilanden van Hongkong af te gaan. Op een van de eilanden hebben we een korte hike gedaan langs een paar havens en vissersdorpjes. S’avonds gingen we lekker uit eten en pakten we de ferry terug naar het centrum van Hongkong. We besloten een nachtje door te halen in een Engelse pub met live music. Daar hadden we onze eerste ECHTE biertje: Erdinger! Rond twee uur s’nachts kwamen we er echter achter dat we niet 22 februari zouden vliegen, maar de 23e… De vlucht was al een paar weken geleden gewijzigd, maar we ons vluchtschema niet gecheckt. Met afstand de grootste faal van onze reis. Omdat we de dag erop nog wel iets waard wilden zijn, besloten we daarom niet meer uit te gaan en de nachtbus naar ons ‘zeer luxe hotel’ (het vliegveld) te pakken.

Na de beste nachtrust ooit en zo brak te zijn als wat hadden we één geluk: de prijzen voor eten en drinken op het vliegveld van Hongkong waren gewone ‘downtown’ prijzen, waardoor we voor een acceptabele prijs konden ontbijten en de nodige koffie konden bestellen. Om nog iets van onze dag te maken, besloten we rond een uur of elf s’ochtends de bus terug naar het centrum te pakken. Daar boekten we een harbour cruise. Dat was wel lekker: niet hoeven te lopen, maar wel kunnen genieten van het uitzicht. Toen we van de boot af waren gingen we relaxten in een park, bovenop een winkelcentrum. Chinezen weten wel met een gebrek aan ruimte om te gaan! We hadden beiden geen zin meer om echt iets te gaan doen en de hoogtepunten van Hongkong hadden we allemaal al gezien. Tom kwam daarom met het beste idee ooit: een bioscoop opzoeken! Naast het avondeten haalden we nog snel een voordeelzak kitkat om toch nog iets van energie binnen te krijgen. Nadat we een bioscoop hadden gevonden, ergens achter in een winkelcentrum, hadden we het geluk dat er een goede in het Engels gesproken film gedraaid werd: The Kingsmen. Uiteindelijk was dit een chille avond. Daarna pakten we de nachtbus terug naar het vliegveld en was het hetzelfde ritueel: het zoeken naar de best mogelijke slaapplek op een vliegveld.